مینا زارع؛ محمدرضا تقوی؛ عبدالعزیز افلاک سیر
چکیده
ازدواج‌های موفق اثرات مثبتی بر بهزیستی افراد دارند و تعهد زناشویی یکی از مؤلفه‌های ازدواج موفق است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی تعهد زناشویی براساس سبکهای حل تعارض زوجین، شفقت خود و ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان متأهل دانشگاه شیراز در سال تحصیلی ...
بیشتر
ازدواج‌های موفق اثرات مثبتی بر بهزیستی افراد دارند و تعهد زناشویی یکی از مؤلفه‌های ازدواج موفق است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی تعهد زناشویی براساس سبکهای حل تعارض زوجین، شفقت خود و ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان متأهل دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 1399-1398 بود که 211 نفر از آنان (117 زن و 94 مرد) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تک‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌ی تعهد زناشویی (آدامز و جونز، 1997)، پرسشنامه‌ی سبکهای حل تعارض رحیم (رحیم، 1983)، پرسشنامه‌ی شفقت خود (نف، 2003 ب)، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین عمومی (گنیه، 2003) و مقیاس ارضای نیازهای بنیادین در روابط (لاگاردیا، رایان، کوچمن و دسی، 2000) بود. داده‌های به‌دست‌آمده از طریق آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از میان متغیرهای پژوهش به ترتیب، ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی در سطح عمومی، سبکهای حل تعارض غیرسازنده، شفقت خود، سبکهای حل تعارض سازنده و ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی در ارتباط با همسر بیشترین سهم را در پیش‌بینی تعهد زناشویی دارند و به‌طور مشترک 40 درصد از واریانس تعهد زناشویی را پیش‌بینی می‌کنند. این یافته‌‌‌ها حاکی از آن‌اند که با افزایش ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی در سطح عمومی و در ارتباط با همسر، سبکهای حل تعارض سازنده و شفقت خود و کاهش سبکهای حل تعارض غیرسازنده، تعهد زناشویی افزایش می‌یابد. از نتایج پژوهش حاضر می‌توان در تدوین برنامه‌های آموزشی پیش از ازدواج، توانمندسازی زوجین و مداخلات زوج‌درمانی استفاده کرد.
